بررسی تاثیر درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودکارآمدی زنان مبتلا به کمر درد مزمن

چکیده سابقه و هدف: با توجه به شیوع درد مزمن، یافتن راهبردها و درمان های مفیدتر در درمان این بیماران ضروری به نظر می رسد. لذا در این تحقیق، اثر درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (mindfulness-based stress reduction: mbsr) بر افزایش خودکارآمدی بیماران مبتلا به کمر درد مزمن بررسی شد. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، 23 زن مبتلا به کمر درد مزمن به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه تجربی و شاهد اختصاص یافتند. روش mbsr برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ گونه درمانی دریافت نکردند. داده های پژوهش به کمک پرسشنامه خودکارآمدی درد (pseq) گردآوری شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون من ویتنی u بهره گرفته شد. یافته ها: پس از مداخله، نمره خودکارآمدی در گروه تجربی 6/5±6/50 و در گروه شاهد 1/10±6/32 به دست آمد. آزمون من_ ویتنی u تفاوت نمرات خودکارآمدی را در پس آزمون دو گروه آزمایشی و شاهد معنی دار نشان داد. نتیجه گیری: مطابق با یافته های پژوهش، درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (mbsr) در افزایش خودکارآمدی بیماران مبتلا به کمر درد مزمن موثر می باشد. واژگان کلیدی: درد کمر، درد مزمن، استرس، خودکارآمدی، درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی.